Brideshead Revisited – Και το στορυ είναι…..

Διχασμενος…..ναι αυτή είναι η λεξη. Διχασμενος γιατι δεν μπορω να μην αποδεκτω ότι είναι μια ομορφη σειρα. Όταν λεω ομορφη εννοω , καταπληκτικη ηθοποιια…καταπληκτικα τοπια, σπιτια, αυτοκινητα…προσεγμενα τα παντα….αλλα….νο στορυ.

Κυριολεκτικα….η ιστορια είναι για δυο νεους στην Αγγλια του 1920 που γνωρίζονται στο πανεπιστημιο και αναπτυσετε μια φιλια μεταξυ τους…

Και ο ενας είναι προβληματισμενος….γενικα….και δυστηχισμενος….με τα παντα….και πινει. Και ο άλλος δεν είναι. 

Αυτό. 

Τα πρωτα 4 επεισοδια που αντεξα να δω πανε από το ένα σπιτι στο άλλο, πινουν, γλεντανε….ωπ….παμε μια βενετια….πινουμε γλενταμε….κανουμε και μια κουβεντα που δεν πολυβγαζει νοημα και….αυτο ηταν.
 

Ναι ξερω μπορει να μας αποδομει την αρχουσα ταξη της Αγγλιας…και το ψυχρο προσωπο που κυριαρχει αναμεσα στα μελη μιας οικογενειας, και μπλα μπλα μπλα….αλλα σορρυ.

 Αυτό μπορει να κανει και σε μια 1,5 ωρη ταινια. Δεν είναι αναγκη να το εμπεδωσω σε 4 επεισοδια μιας ωρας το καθενα. Ημαρτον…..

Ξερω γω…..εγω δεν θα το προτεινα…Μην το δεις….η αντε…δες το πρωτο επεισοδιο να δεις ποσο προσεγμενη δουλεια είναι. Αλλα μετα την κανεις….δεν σε κραταει με τιποτα.